formula 1

ბრანდლი სამ ჩემპიონს ადარებს

Martin Brundle

9 აგვისტო

ფორმულა ერთის მოყვარულები ხშირად სვამენ კითხვას, სენა უფრო ძლიერი იყო, შუმახერი, პროსტი თუ ჰაკინენი? რა თქმა უნდა, ამ კითხვაზე ამომწურავი პასუხის გაცემა შეუძლებელია. არსებობს ბევრი კრიტერიუმი, რომლების საფუძველსაც სტატისტიკური მონცემები წარმოადგენს და ამ კრიტერიუმების მიხედვით, რა თქმა უნდა, საუკეთესო შუმახერი იქნება.

მაგრამ არსებობს ისეთი ფაქტორებიც, რომლებსაც რიცხვებით ვერ აღრიცხავ. მათ ამოცნობას დაკვირვება და რბოლების ხასიათის კარგად ცოდნა სჭირდება და ბუნებრივია, ასეთ ფაქტორებს ისინი ამჩნევენ, ვისაც სპორტის ამ სახეობასთან ოდესმე შეხება ჰქონია. ასეთებმა კარგად იციან ფორმულა ერთის და უფრო ზოგადად, ავტოსპორტის სამზარეულო და ბუნებრივია, მათი მოსაზრება უფრო ფასეულია, ვიდრე სტატისტიკით მიღებული პასუხი. და ვინ გამოდგება ასეთ შემფასებლად, თუ არა ფორმულა ერთის ყოფილი პილოტი, ბრიტანელი მარტინ ბრანდლი, ვისაც დღეს ბიბისისთვის ფ1-ის ტელერეპორტაჟები მიჰყავს.

1983 წელს ბრანდლი თითქმის ისეთივე ამომავალი ვარსკვლავი იყო, როგორიც ლეგენდარული ბრაზილიელი აირტონ სენა. იმ წელს, ბრიტანულ ფორმულა სამში ორივემ ბრწყინვალე სეზონი ჩაატარა და შემდგომი სეზონისთვის, ისინი ფორმულა 1-ში გადაბარგდნენ.

და თუ სენამ მოლოდინი გაამართლა და სამჯერ გახდა მსოფლიოს ჩემპიონი, ბრანდლს დიდი პრიზების არენაზე ნაკლებად გაუმართლა. სამაგიეროდ, 1990 წელს ლე მანის 24-საათიანი რბოლა ”იაგუარით” მოიგო, ერთი წლით ადრე კი, სპორტული ავტომობილების (პროტოტიპები) კლასში მსოფლიოს ჩემპიონი გახდა. ამ ტრიუმფის შემდეგ, ის ფ1-ს აღდგენილ ”ბრებჰემთან” ერთად დაუბრუნდა, მაგრამ კვლავ ხელი მოეცარა.

სპორტული კარიერის დასრულების შემდეგ, ბრანდლმა ტელეკომენტატორობას მიჰყო ხელი და ამ საქმეში იმდენად გაიწაფა, რომ პენსიაში გასული ლეგენდარული მარი უოკერიც კი შეცვალა. დღეს მას ფორმულა 1-ის რბოლების რეპორტაჟები ბიბისისთვის მიჰყავს.

ამას წინათ, ბრანდლს სამი ჩემპიონის - აირტონ სენას, მიხაელ შუმახერისა და მიკა ჰაკინენის შედარება სთხოვეს:

რა თქმა უნდა, სამივე თავისებურად უნიკალურია. სენა წარმოუდგენლად ნიჭიერი იყო. ასეთ ნიჭს ვერც შრომით შეიძენ და ვერც გამოცდილებით. ეს ღვთიური მადლია. სენა ყველაზე ნიჭიერი მრბოლი იყო მათ შორის, ვისაც ოდესმე ტრასაზე, ან ცხოვრებაში შევხვედრივარ. ამასთან, ის ძალიან ემოციურიც იყო, ეს კი მის ქმედებებსა და საქციელზეც ხშირად აისახებოდა. მისი ემოციების გამოვლინება ტრასაზეც არაერთხელ გვინახავს და ეს უკვე ისტორიის ნაწილია.

მიხაელ შუმახერი სულ სხვა ტიპის პილოტია, და თანაც, მას წარმოუდგენელი მიღწევები აქვს. თუ სენა ხშირად გულის კარნახით მოქმედებდა, შუმახერი ყოველთვის თავით მოქმედებს - მას წამის მეასედებში შეუძლია ზუსტი გადაწყვეტილებების მიღება, ის წარმატების მიღწევაზე მაქსიმალურადაა მომართული. სხვა რამეს მისთვის მნიშვნელობა არ აქვს. არ მგონია, რომ მიხაელს აქვს ის ”მეექვსე გრძნობა”, რომლის მეშვეობითაც, სენა კონკრეტული მომენტისთვის საუკეთესო ტრაექტორიაზე გავლას ახერხებდა. ეს კი მას ხშირად სისწრაფეში ესოდენ საჭირო უპირატესობას ანიჭებდა. მაგრამ ტექნიკის ცოდნის, მანქანის შეგრძნების მხრივ, მიხაელი ამ სამეულში საუკეთესოა.

ჰაკინენს ყოველთვის თავგანწირვა და გაბედული ქმედებები ეხმარებოდა. სიჩქარესა და მანქანის კონტროლის ათვისებაზე მას უფრო დიდხანს მუშაობა დასჭირდა, ვიდრე სენას და შუმახერს. თუმცა, მთავარი ისაა, რომ ამან სასურველი შედეგი მოუტანა.

უნიკალურ თვისებათა შეხამება მრბოლებს სხვებთან წრეზე დაახლოებით ნახევარი წამის უპირატესობას ანიჭებდა და ტრასაზე ისინი უფრო სწრაფებიც კი იყვნენ, ვიდრე ამის საშუალებას მანქანა იძლეოდა...