formula 1

ინტერვიუ ბარიკელოსთან

Hungarian GP

25 ივლისი

ჟურნალ ავტოსპორტიდან

კითხვა: შეგიძლიათ გვითხრათ, თქვენი მანქანის უკანა საკიდარს რა მოუვიდა?

რუბენს ბარიკელო: უკანა საკიდარის ცენტრალური ზამბარა მთლიანად დავკარგე. დილით, საწვავით სავსე მანქანა კარგად მუშაობდა. მერე კი რაღაც დაემართა, უცნაურად იქცეოდა. საკიდარი ვერტიკალურ რხევებს ვეღარ ახშობდა. ეს კვალიფიკაციის დასაწყისშივე შევნიშნე. იმ წრეზე კი საკიდარი საერთოდ გაფუჭდა. ტრეფიკში მოვყევი, რის გამოც, ტემპი დავაგდე, მერე კი, როცა ახალ წრეზე წავედი, პირველივე მოსახვევში ვიგრძენი, რომ მანქანის უკანა ნაწილი არ დგას. მესამე მოსახვევში მივხვდი, რომ ასე ვერ გავაგრძელებდი. უკანა საკიდარი უკონტროლო გახდა, მაშინვე რადიოთი ბოქსებს ვუთხარი, რომ შევდიოდი. ამ დროს ვიგრძენი, რომ მანქანას რაღაც მოსძვრა. ძირით ის ასფალტს შეეხო.

კითხვა: ის დეტალი გატყდა, თუ ცუდად იყო დამაგრებული?

ბარიკელო: არა, ის გატყდა.

კითხვა: როცა გაიგეთ, რაც მოხდა, მის სანახავად წახვედით?

ბარიკელო: ავარია მეც ვნახე და თითქოს, დიდი არაფერი. ვიფიქრე, ის კარგად იქნება-მეთქი. მაგრამ შემდეგ ”ფერარიში” ვიღაცას ვკითხე მასზე და მიპასუხეს, რომ ფელიპე არეულად ლაპარაკობსო. და მეც შევშინდი.

შემდეგ ვიღაცამ მითხრა, რაც მოხდა. და მე მისი მონახულება გადავწყვიტე. მსგავს სიტუაციაში მეც ვყოფილვარ. ჩვენ ბრაზილიელები ვართ და ხანდახან, ოჯახი თან გვახლავს, ხან კი - არა. როცა გაიღვიძებ, გინდა, რომ გვერდით ვინმე გყავდეს, ვისაც იცნობ. მინდოდა, მის გვერდით ვყოფილიყავი იმ შემთხვევისთვის, თუ მის გვერდით ოჯახიდან არავინ იქნებოდა.

ის გონზე იყო, მოძრაობდა და ძალიან ნერვიულობდა იმის გამო, რომ თავზე ჭრილობა ჰქონდა. ექიმებმა დასამშვიდებელი საშუალება მისცეს და ჰოსპიტალში წაიყვანეს.

კითხვა: ჭრილობა ნახეთ?

ბარიკელო: არ მინახავს, რადგან ამის სურვილი არ მქონდა. საერთოდ, სისხლის დანახვას ვერ ვიტან!

კითხვა: დაგელაპარაკათ?

ბარიკელო: არა.

კითხვა: მისი ჩაფხუტი ნახეთ?

ბარიკელო: არა.

კითხვა: ერთი კვირა გავიდა ჰენრი სარტიზის ფატალური ინციდენტიდან. ახლა კი მეორე შემთხვევა გვაქვს, როდესაც პილოტს თავში რაღაც ხვდება. დამთხვევას ხომ არ ხედავთ?

ბარიკელო: არა, დამთხვევების არ მჯერა. ყველაფერი რაღაც მიზეზის გამო ხდება. ვფიქრობ, რომ ამ ორი შემთხვევით, ჩვენ მესიჯი მივიღეთ. ასეთი მესიჯი 1994 წელსაც მივიღეთ და მაშინ მანქანების კონსტრუქცია შეიცვალა. სამწუხაროდ, ბიჭი დავკარგეთ და ამას დამთხვევას ვერ დავარქმევ. გუშინ მრბოლები სარტიზის შესახებ ბევრს ვლაპარაკობდით და ვაღიარეთ, რომ რაღაც შესაცველია.

კითხვა: მაგრამ რა? დავხუროთ კოკპიტები?

ბარიკელო: არ ვიცი. უნდა დავსხდეთ და დავილაპარაკოთ. ვფიქრობ, ადრინდელთან შედარებით, ახლანდელი მანქანები გაცილებით უსაფრთხოა. მაგრამ რაღაც ჯერაც საჭიროებს გაუმჯობესებას.

კითხვა: ხომ არ ფიქრობთ, რომ სისტემა ჰანს-ის (თავის და კისრის დამცავი სისტემა) გარეშე, ამ ავარიას გაცილებით მძიმე შედეგი ექნებოდა?

ბარიკელო: ჩემი აზრით, არაერთხელ დამტკიცდა, რომ ჰანს-ი მხოლოდ კარგია ჩვენი უსაფრთხოებისთვის. როდესაც თავში რაღაც გხვდება, პრობლემა ის კი არაა, რომ თავი წინ გივარდება. პრობლემა ისაა, როცა თავი უკუინერციით ოძრაობს. ამ დროს, ჰანს-ი თავის მოძრაობას ზღუდავს, რაც კისრის ტრავმას ამსუბუქებს. ეს სისტემა დარტყმისგან არ გვიცავს, ის ავარიის შედეგებს ამსუბუქებს.

კიდევ ერთი პრობლემა ხედვის არეა. მე რომ ისეთი ჩაფხუტი გამოვიყენო, როგორიც უსაფრთხოდ მიმაჩნია, მაშინ მექანიკოსები მე და ჯენსონს ვეღარ გაგვარჩევენ, რადგან ისედაც მანაქანში ჩაძირულები ვართ. არადა, დაცულობის მხრივ ეს უკეთესი იქნებოდა.

კითხვა: შეგიძლიათ გვითხრათ, ამ შემთხვევამდე რა განწყობაზე იყავით?

ბარიკელო: ძალიან თავდაჯერებული ვიყავი. არ ვიცოდი, ”რედ ბულთან” შედარებით რამდენად კარგად მუშაობდა ჩვენი მანქანა, მაგრამ მე რომ უფრო კმაყოფილი ვიყავი, ვიდრე ჯენსონი, ამის თქმა შემიძლია. დარწმუნებული ვარ, რომ სასტარტო რიგში ”რედ ბულებს” შორის ჩადგომა შემეძლო.

ვნახოთ, რა იქნება რბოლაზე.